Η σέλφι του γυμνού δεσμοφύλακα

δρ. Χ. Κεχαγιάς, 10/10/2014 —Mediasoup | http://www.mediasoup.gr/node/95888#.VYVe6fntlHw

Οι σέλφι (selfies) είναι αυθεντικές, άμεσες, προσωπικές και φέρουν την ενέργεια της στιγμής τους. Αντικαθιστούν τα αυτόγραφα, τα άνευ νοήματος τοπία των διακοπών και τις στιγμές που κάποιος «στήνεται» για να τον φωτογραφίσει κάποιος άλλος. Δεν χρειάζεται κανείς άλλος, παρά μόνο ο εαυτός μας και το κινητό του. Έτσι, κρύβουμε τις ατέλειες στις γωνίες, στα κιλά, στην ακμή ή στις ρυτίδες και απαθανατίζουμε την καλύτερη γωνία-στιγμή. Σημασία έχει το κοινό με το οποίο (post) θα μοιραστούμε τον εαυτό μας. Αυτοί μπορεί να είναι οι διαδικτυακοί μας φίλοι ή ..όλος ο κόσμος.

Με μια σέλφι γινόμαστε φωτογράφοι και ψιμυθιολόγοι του εαυτού μας, σκηνοθέτες και ό,τι άλλο θα μας έκανε «πολίτες του σελιλόιντ». Από το διάσημο ζωγράφο Ρέμπραντ, (που έγινε διάσημος με τις αυτοπροσωπογραφίες του), μέχρι τις ξανθιές στάρλετ του Χόλυγουντ ή ακόμη και αγάλματα που ..επέλεξαν να φωτογραφηθούν, η λέξη σέλφι είναι η πιο δημοφιλής λέξη του διαδικτύου σήμερα, αλλά και η γνωστότερη  πράξη. Εντάξει, μην το παρακάνουμε, δεν είναι δα και καμιά πολιτική πράξη (…)

Στις μέρες ουσιαστικής ανελευθερίας και υπαγωγής στα χέρια των ξένων νεοφεουδαρχών, τώρα που η Δημοκρατία μας πνέει τα λοίσθια, αφού κατήντησε  να λέγεται «συμμετοχική δημοκρατία» και κάτι ψιλά, σήμερα που οι ψυχές μας ανήκουν στους νταβατζήδες της πληροφορίας και η προσωπικότητά μας εκεί που την έχουν ενεχυριάσει κάποιοι εξωνημένοι προδότες της πολιτικής, η μόνη αλήθεια που μας έμεινε φαίνεται ότι είναι το σώμα, το πρόσωπό μας και ένα κλικ.

Το σώμα μας, που είναι η μοναδική μας αλήθεια, η μοναδική άμεση εμπειρία ότι είμαστε ζώσα ύπαρξη με σάρκα και οστά στο χώρο του χθες και του τώρα. Το πρόσωπο εκείνου που στερείται προσωπικότητας και ελευθερίας, αλλά υποδύεται την ελευθερία και τη χαρά, επιζητώντας να συλλάβει τη ζωτικότητα της καλής στιγμής που φεύγει. Μήπως και με αυτή την έκφραση ελπίδας προσελκύσει σαν δόλωμα την ευετηρία του μέλλοντος.

Η σέλφι φέρει περισσότερη πληροφορία από κάποιο κείμενο ή άλλη δημοσίευση. Διότι, «τραβά» την προσοχή του κοινού αμέσως. Και αυτό ζητούσε ανέκαθεν η βιομηχανία του θεάματος, το εμπόριο, οτιδήποτε σχετίζεται με πελατεία όπως η πολιτική δυτικού τύπου κλπ. Αλλά πιο πολύ από όλα, η σέλφι καθιστά όποιον αυτοφωτογραφίζεται κάτι σαν celebrity. Έτσι, αποκτά ο ίδιος, τρόπον τινα, την αίγλη και τη λάμψη που διαθέτουν οι διασημότητες που θαυμάζει στο πανί, στην TV ή στην οθόνη του υπολογιστή του. Μετέχει και ο ίδιος της «κοινωνικής δημοφιλίας», γίνεται διάσημος, προσιτός και απόμακρος ταυτόχρονα και αναβιβάζει την εικόνα του εαυτού του στα πεδία που κατοικούν οι μύθοι. Είναι σαν το “feel famous” των κέντρων νυκτερινής διασκέδασης με το κόκκινο χαλί. Αλλά, διατυμπανίζει και το «ήμουν κι εγώ εκεί», σε αυτό το μεγάλο ή μικρό γεγονός/event, που μπορεί να μην είχε καμία ιδιαίτερη σημασία, αλλά εγώ «ήμουν εκεί».  Α μα πια…

Η σέλφι κάθε κυβέρνησης συνήθως είναι πελιδνή και ψεύτικη. Είναι η ψήφος εμπιστοσύνης που επιζητεί για τον εαυτό της από τον εαυτό της. Γιατί λοιπόν, δεν ανεβάζει μια σέλφι με όλα τα έργα της, με το πλήθος των μέτρων που έλαβε υπέρ του λαού και στο όνομά του; Γιατί θα είναι απολύτως κενή. Το απόλυτο τίποτα με μπόλικη πείνα και ενίοτε νεκρούς που τους είπανε αυτοκτονίες. Ένα νεκρό τοπίο με πολλά «θα» και άλλες τόσες ματαιώσεις. Με πολύ πόνο και απογοήτευση του κόσμου που της έδωσε εξουσία, προκειμένου τελικά να τον καταδυναστεύουν κάποιοι ξένοι οίκοι υλοποιώντας τις ..δεσμεύσεις στους δανειστές. Ούτε που θα σκεφθεί κανείς στο μέλλον ότι αυτοφωτογραφίζοντας το πρόσωπο κάθε αντιλαϊκής κυβέρνησης, εκείνο που θα αποτυπωθεί δεν είναι άλλο παρά το ακέφαλο σώμα ενός αδίστακτου δύσμορφου δεσμοφύλακα, που το έβαλαν τα ξένα φέουδα να φυλάει τους Έλληνες και το είπανε.. «έγκυρες πληροφορίες από κύκλους». Ε, όχι να ψηφίζουμε και για ακέφαλο δεσμοφύλακα…

Ο Χρήστος Κεχαγιάς διδάσκει Επιστημολογία Κοινωνικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών