Σε αυτή την εισήγηση παρουσιάζουμε μία διαφορετική προσέγγιση στο θεμελιώδες ζήτημα της προέλευσης των Ολυμπιακών Αγώνων και των Ολυμπιακών Ιδεωδών. Εξετάζονται πέραν αυτών και ερμηνεύονται όροι όπως «αγών», «αγωνιστικό πνεύμα», «Ελληνικό Ήθος», «κοινωνική λειτουργία» κλπ. Η συμμετοχή και η συστηματική καλλιέργεια της αγωνιστικής διάθεσης δια των αθλητικών αγώνων πρέπει να αποτελεί την πρωϊμότερη και πιο ενδελεχή βάση για την ελληνική κοινωνική ζωή. Το ηρωικό πρότυπο, όπως παρουσιάζεται μέσα από φιλολογικές μαρτυρίες και άλλες πηγές, αναγνωρίζεται ως ο ακρογωνιαίος λίθος της ελληνικής κοινωνικής δομής μέχρι και τον 4ο π.Χ. αι. και στοχεύει στην ανάδειξη ισχυρών φυλετικών – κοινωνικών δεσμών που συνέχουν το «ένδοξο παρελθόν» με κάθε νέα γενιά. Έτσι, η μελέτη των Ολυμπιακών Αγώνων και της προέλευσης του Ολυμπιακού Ιδεώδους (Μέτρο, σύστημα αξιών, σύνολο προτύπων κλπ) οδηγεί ασφαλέστερα στην αποκωδικοποίηση εκείνων των όρων, που μπορεί να θαμπώνουν με την αχλύ της αναγωγής σε μια μυθική εποχή, όμως, ως εκ της φύσεώς τους, επανασυντίθενται αρμονικά και γενούν το Ολυμπιακό Ιδεώδες, ως το ισχυρότερο μέσο προς θεσμοθέτηση και καθολική παραδοχή των αιωνίων πανανθρώπινων αξιών.